Vasiyetim şu… Varsa param, hepsini bağışlayın. Vücudumda kullanılabilir ne kadar organ varsa ve kime ne yarıyorsa, dağıtın. Ama kalbimi vermeyin. Kalbim sadece ona ait ve hep öyle kalacak. Ben ondan başka kimseyi sevmeyeceğim, sevemem....

Sessizce yaşayan kadınlar var. Kendinden başka hiç kimseye zararı olmayan, hüzünlerini gülümsemelerinin arkasında saklayan ve artık masallara inanmayan kadınlar… Yorgunluklarını gözlerinde taşıyan, konuşmaktan bıkmış, içine kapanmış,...

Peki!” der gider, “Peki!” der susar, “Peki!” der seversin ya da bazen vazgeçersin... Ben vazgeçmezdim sevseydin, gitmezdim biraz değer verseydin. Biliyorsun, bütün bir ömür beklerdim ama ben, senin beni unutmanı yenemedim. Sana ihtiyacım...

Arka Kapak Yazısı (Tanıtım Bülteninden) “Biz bittik.” demişsin. Fakat sen, bitmenin ne demek olduğunu bilememişsin. Bitmek değildi bizimkisi, başlayamamaktı. Bitmek için başlamak gerekirdi biriciğim. Biz hiç başlamadık ki… Sen beni güzel...

Ne yapacağımı düşünüp durmak, yapmaktan daha fazla yoruyordu beni. “Yap kurtul!” dedim. Yapamadığım her şeyin mezarıydı artık zihnim. Ben de tuttum sevdim. Çocukken de kötüydü zaten matematiğim. Bu yüzden hesapsız, rakamsız ve sorgusuz...

Avaz avaz bağıracak gücümüz varken, suskunluklar peydah olur dilimizde. Onsuzluğu hatırlatan sokaklardan sessiz sedasız geçerek, kendimizi unuttuğumuz çıkmazlara gireriz. Bir gece yarısı yutkuna yutkuna düşünürken maziyi, beyaz kağıtlara...

… Öldüğüme yanmam da, buralarda gömerler, ona yanarım…” Nâzım Hikmet Orhan Karaveli, Nâzım Hikmet’i sürgünde yaşadığı Moskova’da ziyaret eden Türk gazetecilerden hayatta kalan son kişi. Kitabın hemen başında, Nâzım’la birlikte...

“Anlatacaklarım tamamıyla gerçek, üzücü ve şaşırtıcı olduğu kadar mantıktan da uzak biliyorum. Çünkü sevmenin mantığının olmadığını ben de ilk kez yaşayarak tecrübe ettim...” Sosyal medya aşkları, aşıkları! Kiminin kendini olduğundan çok...

Bavulunu ne kadar toplarsan topla... Onu boşalttığın gibi boşaltamazsın beynini... Yolcu olmak sorun değil. Gitmesine gidersin de Dönünce bulabilir misin terk edip gittiğini? Ben en çok yanlış duraktan korkarım. İndiğinde ne yol bilirsin...

Söylediklerim kadarını biliyorsun. Bir de hissettirdiklerini bilsen..." "Hayatımın en kötü döneminde içimden bir ses internette yazmamı söyledi. Belki yalnız olmadığımı görmek istiyordum, belki de başkalarına, 'Bak Arda da benim...

Sabret! Çünkü zor günlerin sabrı, güzel günlerin anahtarıdır. İnanmaktan vazgeçme, düzeleceksin. Nasıl yandıysa için öyle söndüreceksin. Nasıl düştüysen, öyle kalkmayı öğreneceksin. Nasıl sevdiysen bir insanı, sen de öyle sevileceksin....

Dünyanın boş ve aldatan yüzüne dönüp “başlarım senin aşkına!” dedikten sonra Allah’a yönelip “RABBİM önceden hazır değildim şimdi iznin olursa seve seve BAŞLARIM SENİN AŞKINA” diyeceğiniz bir kitap... Hakikatler gönlünde bir sarsıntı...